
ابوسعید ابوالخیر
رباعی شمارهٔ ۳۷۶
۱
در خانه خود نشسته بودم دلریش
وز بار گنه فگنده بودم سر پیش
۲
بانگی آمد که غم مخور ای درویش
تو در خور خود کنی و ما در خور خویش
تصاویر و صوت

نظرات
محمد سیاوشان
کمال داودوند
سام
رضا از کرمان