اهلی شیرازی

شمارهٔ ۷۴۸

سرو من تا چو مه از خانه زین گشت بلند

آفتابی دگر از روی زمین گشت بلند

برحذر باش دلازان بت خونخواره که باز

رنگش افروخت می و چین جبین گشت بلند

عاشق آنست که پروا نکند بد نامی

در جهان نام زلیخا بهمین گشت بلند

منم آن صید که تا چشم فکندم به بتان

هر طرف دست و کمانی ز کمین گشت بلند

اهلی از دار فنا سرنکشی چون منصور

که مقام همه در عشق ازین گشت بلند