اهلی شیرازی
شمارهٔ ۲۱۶
۱
صد عاشق اگر کشته ز بیداد بود
معشوقه چو سرو از همه آزاد بود
۲
فریاد که من چون شمعی از آتش آه
میسوزم و پیش گلرخان باد بود
نظرات