اهلی شیرازی
شمارهٔ ۳۱۰
۱
گر عمر بکار می کنی حیف بود
وین نامه بهر زه طی کنی حیف بود
۲
جاییکه سروش غیب آید سوی تو
گرگوش بچنگ و نی کنی حیف بود
نظرات