اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۲۳
۱
گاهی ز اسیران جگر ریش بپرس
احوال مرا از همه کس بیش بپرس
۲
آسوده چو گل ز زخم خارش چه غمست
این را ز برهنه پای درویش بپرس
نظرات