اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۲۹
۱
دوش از غم عمر رفته در منزل خویش
در فکر فرو شدم دمی با دل خویش
۲
از حاصل عمر در کفم هیچ نبود
شرمنده شدم ز عمر بیحاصل خویش
نظرات