اهلی شیرازی
شمارهٔ ۴۳
۱
تا نرگس مست یار در قهر منست
حقا که حیات و زندگی زهر منست
۲
از مرهم وصل بهره ام نیست ولی
هر زخم ستم که هست از بهر منست
نظرات