اهلی شیرازی
شمارهٔ ۵۶
۱
در مستی اگر کسی نکویا نه نکوست
از می نبود نیک و بد از عادت و خوست
۲
می آتش محض است و چون آتش افروخت
در هر چه فتد همان دهد بو که دروست
نظرات