انوری
شمارهٔ ۲۹۰ - در مدیح
۱
ای خداوندی که کمتر بنده در فرمان تو
آسمان ابلق است و روزگار آبنوس
۲
گشته قدرت را سر گردون گردان پایمال
کرده دستت را لب خورشید رخشان دستبوس
۳
خاک طوس از نعل یک ران تو باشد پر هلال
آسمان هر ساعتی گوید که آوخ ای فسوس
۴
کاشکی در ابتدای آفرینش کردگار
بنده را فرموده بودی تا که بوسد خاک طوس
تصاویر و صوت
نظرات