انوری
رباعی شمارهٔ ۲۶۸
۱
تا دست طمع بشستم از عالم خاک
از گرد زمانه دامنی دارم پاک
۲
امید بقا یکی شد و بیم هلاک
چون من ز جهان برفتم از مرگ چه باک
تصاویر و صوت
نظرات