اسیری لاهیجی

شمارهٔ ۲۵۰

مستم ز جام عشق و ندارم ز خود خبر

ساقی رهان مرا زمن از جرعه دگر

رندیم و باده نوش و بمیخانه معتکف

ز آواز نی برقص و رخ ساقی در نظر

مست مدام نرگس ساقیم آنچنان

کز دست بیخودی نشناسیم پاو سر

جویای عیش و عشرتم ای پیر میکده

با ما ز شاهد و می و میخانه گو خبر

مست شراب جام الستم نه با خودم

با ما ز عقل و زهد مگوئید و خیر وشر

عشاق سر خوشند، بزن ساز مطربا

شه بیت عاشقانه دگر باره گو ز سر

تا با خودی اسیر فراقی اسیریا

گر وصل دوست میطلبی از خودی گذر