عطار
بخش ۱ - المقاله السابعه عشر
۱
الا یا غافل افتاده از راه
بخواهی مرد غافل وار ناگاه
۲
به غفلت می‌گذاری زندگانی
دریغا گر چنین غافل بمانی
۳
به بوی زندگی عمری دویدی
ولیک از زندگی بویی ندیدی
۴
به حسرتها چو چشمت راه یابد
نگونساری خویش آنگاه یابد
۵
مثال زندهٔ دنیی بماندی
تو بی معنی همه دعوی بماندی
نظرات