عطار

عطار

غزل شمارهٔ ۸

۱

چون شدستی ز من جدا صنما

مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما

۲

حق میان من و تو آگاه است

هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما

۳

ور به دست تو آمده است اجلم

قَدْ رَضیْتُ بِما جَرى قَلَما

۴

گشت فانی ز خویش چون عطار

گفت غیر از وجود حق عدما

تصاویر و صوت

دیوان عطار نیشابوری (قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات و فتوت نامه) حواشی و تعلیقات م. درویش - فریدالدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۴۷
دیوان عطار به کوشش بدیع الزمان فروزانفر - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۱۴۳
دیوان غزلیات و قصاید عطار به کوشش دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۷۲

نظرات

user_image
ن و القلم
۱۳۹۴/۱۱/۰۲ - ۱۰:۱۵:۲۷
مصرع دوم بیت نخست:اهل انجمن را از سرزنش کردن من جدایی نیست.(مدام ملامت میشوم!)مصرع دوم بیت دوم:او(حضرت حق که در مصرع نخست نامش رفته است.)علیه شخص ستمگر کافی است.مصرع دوم بیت سوم:به آنچه جوهر قلم در صفحه ی تقدیرم جاری کرده راضیم.....بیت سوم قرینه ی اشعری گری عطار است.
user_image
علی عباس زلیخة
۱۳۹۶/۱۱/۲۸ - ۱۲:۰۶:۵۵
حِیْنَ صِرْتَ لِیْ مُفارِقاً صَنَما مُلْتَقَی لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَماحَسْبِیَ الحَقُّ ما بَیْنَنا حَکَما هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَماأَجَلِیْ إنْ علی یَدَیْکَ أَتی قَدْ رَضیْتُ بِما جَری قَلَماقُلْتُ فَنیْتُ عَنِ النَّفْسِ کالعَطَّار قالَ غَیْرَ وُجُوْدِ الحَقِّ عَدَما