عطار
شمارهٔ ۱۷
۱
ای نور رخت خاک سیه بگرفته
وز مرگ توآفتاب و مَه بگرفته
۲
وین عالم چون عجوزهٔ فانی را
از آرزوی تو دردِ زَه بگرفته
نظرات