عطار
شمارهٔ ۳۰
۱
گل گفت: چو نیست هفتهای روی نشست
از کم عمری پشت امیدم بشکست
۲
هر چند چو آتشم بدین سیرآبی
بر خاک فتاده میروم باد به دست
نظرات