عطار
شمارهٔ ۳۹
۱
گرچه گل تر درآمدن سر تیز است
چه سود که در وقت شدن خونریز است
۲
تاروی نمود گل همی پشت بداد
دردا که وصال گل فراق آمیز است
نظرات