عطار
شمارهٔ ۱۱
۱
تن جز به هوای تو قدم مینزند
جان جز به ثنای تو قلم مینزند
۲
بیچاره دلم که همچو شمعی همه شب
میسوزد و میگرید ودم مینزند
نظرات