عطار
شمارهٔ ۹۲
۱
شمعی که به یک دو شب فرو میگذرد
گه سوخته گه کشته به کو میگذرد
۲
در خندهٔ بی فایدهٔ او منگر
بنگر چه بلا بر سرِ او میگذرد
نظرات