عطار
بخش ۲۲ - در شعر گوید
۱
شعر و عرش و شرع از هم خاستند
تا دو عالم زین سه حرف آراستند
۲
نور گیرد چون زمین از آسمان
زین سه حرف یک صفت هر دو جهان
۳
آفتاب ار چه سمایی گشته است
در سنا جنس سنایی گشته است
۴
از کمال شعر و شوق شاعری
چرخ را بین ازرقی و انوری
۵
باز کن چشم و ز شعر چون شکر
از بهشت عدن فردوسی نگر
۶
شعر را اقبال جمشیدی ببین
مهر را شمسی و خورشیدی ببین
۷
ور ز بالا سوی ارکان بنگری
هم شهابی بینی و هم عنصری
۸
ور درین علمت کند شاهی هوس
علم اگر در چین است خاقانی‌ت بس
۹
چون بهشت و آسمان و آفتاب
چون عناصر باد و آتش خاک و آب
۱۰
نسبتی دارند با این شاعران
پس جهان شاعر بود چون دیگران
نظرات