شیخ بهایی

رباعی شمارهٔ ۴۶

۱

تا بتوانی، ز خلق، ای یار عزیز!

دوری کن و در دامن عزلت آویز!

۲

انسان مجازیند این نسناسان

پرهیز! ز انسان مجازی، پرهیز!

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

مرضیه - علمدار

۱۳۹۰/۰۱/۱۰ - ۰۷:۱۰:۱۴

حکیم عمر خیام نیز یک رباعی با معنایی نزدیک همین رباعی دار د : آن به که درین زمانه کم گیری دوست با اهل زمانه صحبت از دور نکوست آنکس که ترا به جملگی تکیه بدوست چون چشم خرد باز کنی دشمنت اوست