ملک‌الشعرا بهار

ملک‌الشعرا بهار

شمارهٔ ۴۵ - که ورزندگی مایهٔ زندگی‌ است

۱

تن زنده والا به ورزندگی است

که ورزندگی مایهٔ زندگی است

۲

به ورزش گرای و سرافراز باش

که فرجام سستی سرافکندگی است

۳

به سختی دهد مرد آزاده تن

که پایان تن‌پروری بندگی است

۴

دلی بایدت روشن و تن‌درست

اگر جانْت جویای فرخندگی است

۵

کسی کاو توانا شد و تندرست

خرد را به مغزش فروزندگی است

۶

هنر جوی تا کام یابی و ناز

که جویندگی راه یابندگی است

۷

ز ورزش میاسای و کوشنده باش

که بنیاد گیتی به کوشندگی است

۸

درخشیدنِ این بلند آفتاب

ز بسیار کوشی و گردندگی است

۹

نیاکانْت را ورزش آن مایه داد

که شهنامه زایشان به تابندگی است

۱۰

تو نیز از نیاکان بیاموز کار

اگر در سرت شور سرزندگی است

تصاویر و صوت

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۵۲۰

نظرات

user_image
حبیب
۱۳۹۶/۰۳/۲۹ - ۰۶:۱۱:۲۸
سلاماین شعربه سادگی ارزش ورزش کردن را به ما می آموزد و موجب این انگیزه درانسان می شود که عقل سالم در بدن سالم.
user_image
محمد سالمی
۱۳۹۷/۰۷/۱۷ - ۱۰:۵۳:۲۳
سلام. به نظر حقیر مصرع دوم از بیت پنجم به صورت زیر صحیح است:خرد را به مغزش فروزندگی استفرو زندگی غلط است. فروزندگی درست است.
user_image
محمد سالمی
۱۳۹۷/۰۷/۱۷ - ۱۰:۵۷:۵۳
سلام. به نظر حقیر مصرع اول از بیت آخر:تو نیز از نیاکان بیاموزکارغلط است و باید به صورت زیر باشد:تو نیز از نیاکان بیاموز کاربیاموزکار غلط است. بیاموز کار صحیح است.
user_image
کژدم
۱۴۰۲/۱۰/۰۲ - ۰۹:۵۴:۴۱
این سروده نیز به مناسبت پایان بنای ورزشگاه امجدیه در سال ۱۳۱۶ سروده شده است.