مجیرالدین بیلقانی
شمارهٔ ۱۰
۱
ساقی ز صراحی می گلگون می ریخت
مطرب گه زخمه در مکنون می ریخت
۲
فصاد و طبیب گشته بودند بهم
این نبض همی گرفت و آن خون می ریخت
نظرات