بیدل دهلوی
غزل شمارهٔ ۲۰۶۳
۱
شب چشم امتیازی بر خویش باز کردم
آیینهٔ تو دیدم چندان که نازکردم
۲
فریاد ناتوانان محو غبار عجز است
رنگی به رخ شکستم عرض نیازکردم
۳
سامان صد عبادت تسلیم ناتوانی
یک جبهه سجده بستم چندین نمازکردم
۴
حیرتسرای امکان از بسکه کم فضا بود
بر روی هر دو عالم چشمی فراز کردم
۵
نومیدی طلبها آهی به جلوه آورد
بگسستم از دو عالم کاین رشته سازکردم
۶
آسوده‌ام درین دشت از فیض نارسایی
گر دست کوتهی کرد، پایی دراز کردم
۷
تنزیه موج می‌زد در عرصهٔ حقیقت
من از خیال تازی گرد مجاز کردم
۸
اندیشه سرنگون شد، سعی خرد جنون شد
دل هم تپید و خون شد تا فهم راز کردم
۹
نقد حباب بیدل از چنگ آگهی زنخت
شد بوتهٔ، گدازم چشمی که باز کردم
نظرات
عبدالوهاب (فایز)