بلند اقبال

شمارهٔ ۴۵۵

عجب ای ترک بی وفا بودی

چه شد آن عهدها که بنمودی

چه شد آن لطفها که می بودت

چه شد آن وعده ها که فرمودی

به وفاهر چه ما بیفزودیم

توبه جور و جفا بیفزودی

به توهرگز نمی سپردم دل

گر بدانستم این چنین بودی

دل ودین داشتیم و صبروقرار

ازکف ما به غمزه بربودی

عقده ها می گشودی از دل ما

گره از زلف اگر که بگشودی

اگر ای دل شدی بلند اقبال

یک نفس از چه رونیاسودی