دقیقی
شمارهٔ ۶
۱
شب سیاه بدان زلفکان تو ماند
سپید روز به پاکی رخان تو ماند
۲
عقیق را چو بسایند نیک سوده‌گران
که آبدار بود، با لبان تو ماند
۳
به بوستان ملوکان هزار گشتم بیش
گل شکفته به رخسارگان تو ماند
۴
دو چشم آهو و دو نرگس شکفته ببار
درست و راست بدان چشمکان تو ماند
۵
کمان بابلیان دیدم و طرازی تیر
که بر کشیده شود، به ابروان تو ماند
۶
ترا به سرو این بالا قیاس نتوان کرد
که سرو را قد و بالا بدان تو ماند
تصاویر و صوت
نظرات
احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com
عبدالرضا ناظمی
عبدالرضا ناظمی