ابن حسام خوسفی
رباعی شمارهٔ ۳۶
۱
تا عارض چون آتشت افروخته اند
صد خرمن تقوی و ورع سوخته اند
۲
گویی که قبای دلبری روز ازل
بر قد تو پرداخته و دوخته اند
نظرات