ابن یمین
شمارهٔ ٣۶۶
۱
نهال باغ وزارت علاء دولت و دین
چو سرو بر چمن ملک سر فراز افتاد
۲
عروس فضل که بودی اسیر فاقه و فقر
بروزگار وی اندر نعیم و ناز افتاد
۳
سپهرش ار چه ز عین الکمال نقصی جست
وگرچه پایه قدرش در اهتزاز افتاد
۴
وگرچه ماه معالیش در محاق نشست
وگرچه شمع بزرگیش در گداز افتاد
۵
چو آفتاب ز جاهش نکاست یکذره
نه ماه نیز بصف النعال باز افتاد
نظرات