ابن یمین
شمارهٔ ۲۰۲
۱
زلف تو که بس تعبیه ساز افتادست
هندوست و لیک ترکتاز افتادست
۲
تا بر دل دیوانه من بند نهاد
آسوده و خوش نیست بآز افتادست
نظرات