عراقی
غزل شمارهٔ ۱
۱
هر سحر صد ناله و زاری کنم پیش صبا
تا ز من پیغامی آرد بر سر کوی شما
۲
باد می‌پیمایم و بر باد عمری می‌دهم
ورنه بر خاک در تو ره کجا یابد صبا؟
۳
چون ندارم همدمی، با باد می‌گویم سخن
چون نیابم مرهمی، از باد می‌جویم شفا
۴
آتش دل چون نمی‌گردد به آب دیده کم
می‌دمم بادی بر آتش، تا بَتَر سوزد مرا
۵
تا مگر خاکستری گردم به بادی بر شوم
وا رَهَم زین تنگنای محنت آباد بلا
۶
مردن و خاکی شدن بهتر که بی تو زیستن
سوختن خوشتر بسی کز روی تو گردم جدا
۷
خود ندارد بی‌رخ تو زندگانی قیمتی
زندگانی بی‌رخ تو مرگ باشد با عنا
تصاویر و صوت
نظرات
Nader Bazzazieh
پاسخ: کلمه‌ی «با» در مصرع مورد اشاره با «بی» جایگزین شد. در هر صورت اگر از دوستان کسی به نسخه‌ی معتبر یا تصحیح شده‌ی کاغذی دیوان عراقی دسترسی دارد لطفاً این مصرع و درست آن را با استناد به نسخه‌ی در دسترس ذکر کند تا در صورت تحریف اشتباه به استناد منطق کلمه‌ی قبلی بازگردانده شود.
بصیری
پاسخ: با تشکر، دیدگاه شما دربارۀ علامتگذاری و رسم‌الخط دیدگاه غالب نیست (با توجه به مطالبی که در کتابهای درسی ادبیات در ایران تدریس می‌شود) و سلیقه‌ای محسوب می‌شود. هر چند گنجور از لحاظ علامتگذاری یا رسم‌الخط یکدست نیست و با توجه به اتکای آن به منابع از پیش دیجیتالی شده تصحیح رسم‌الخط یا علامتگذاری با توجه به حجم غلطهای تایپی موجود و مشکلات دیگر فعلاً در درجۀ چندم اهمیت قرار دارد. در هر حال، دیدگاه شما را (که از طریق ایمیل دریافت شده) جهت ملاحظۀ دوستان در حاشیۀ همین شعر مطرح کردیم.
مهدی
صفری
صفری
خلیل رحیمی
پاسخ: با سپاس، «صد» اضافه شد.
سید مصطفی سامع