
عراقی
رباعی شمارهٔ ۸۷
۱
ای دل، قلم نقش معما میباش
فراش سراپردهٔ سودا میباش
۲
مانندهٔ پرگار به گرد سر خویش
میگرد و به طبع پای بر جا میباش
تصاویر و صوت

نظرات