امیرعلیشیر نوایی
شمارهٔ ۴۳
۱
یاران چو کشند در بهاران می صاف
من گرچه ز زهد و توبه پیش آرم لاف
۲
دارندم اگر ز می بدان هرزه معاف
در عالم یاری نبود از انصاف
نظرات