فیاض لاهیجی
شمارهٔ ۱۰۷
۱
از عشق که جان در تن بیمار حزین است
معشوق مزلّف نفس باز پسین است
۲
عمری صفت زلف و خط و خال تو کردیم
یک بار نگفتیم در ابروی تو چین است
۳
میخواست مدام از لب ما شکر زند دم
صد شکر که آیین شکایت نه چنین است
نظرات