فیاض لاهیجی
شمارهٔ ۱۱۵
۱
نه زابرش خبر و نه ز بهارش یادست
ملک دل زآب دم تیغ ستم آبادست
۲
دستگیریش به جز تیشه درین راه نبود
عاشقان رحم به بیچارگی فرهادست
۳
نقش شیرین اگر از موی نگارد شاپور
کوهکن تیشه به دستش قلم فولادست
۴
سر مو عیب ندارد خط جان‌پرور دوست
میتوان یافت که مشق قلم استادست
۵
میتوان گفت اگر کفر نباشد فیّاض
نقطهٔ بخت تو سهوالقلم ایجادست
نظرات