فیاض لاهیجی

شمارهٔ ۲۳۰

شتاب شام سیه‌چرده و صباح صبیح

بدین درنگِ تو دارد کنایه‌های صریح

لغت‌شناس صحاح زبان حال نیی

و گرنه سوسنِ خاموش قایلی‌ست فصیح

بلند جامة اقبال و پست قامت عمر

بود به پست قدان، جامة بلند قبیح

ضعیفْ حجتْ عمر و قویْ دلایلْ مرگ

چرا نمی‌فهمی مطلبی بدین تنقیح

بدین سراچة فانی چه اعتماد بقاست

کنون که یافت فنای تو بر بقا ترجیح

مسبّحان فلک در صوامع ملکوت

ز تار زلف تو سازند رشتهٔ تسبیح

جواب تست زبان بستن از سخن فیّاض

چه لازمست به منع تو بیش ازین تصریح