فیاض لاهیجی
شمارهٔ ۶۱۰
۱
تا چند درین غمکده غمناک نشینیم
وقتست که بر تارک افلاک نشینیم
۲
ما مرغ چمن‌پرور عرشیم که گفتست
کز ذروه فرود آمده در خاک نشینیم!
۳
گردیم و ز دامان کسی اوج نگیریم
حیفست که بر دامن افلاک نشینیم
۴
بی‌رخصت ما نشئه به مستان ندهد می
ظلمست که فرمانبر تریاک نشینیم
۵
در بزم طرب غیر ملامت نفزاید
کو حلقة ماتم که طربناک نشینیم
۶
کو یاری طالع که به تقریب شهادت
در سایة شمشیر تو چالاک نشینیم
۷
کو زهرة شیری که به هنگام تغافل
همچهره بآن غمزة بیباک نشینیم
۸
فیّاض توان داد دل از عیش ابد داد
یک لحظه که در حلقة فتراک نشینیم
نظرات