فیاض لاهیجی
شمارهٔ ۷۲
۱
مستی مدام جام هوس می‌دهد مرا
گر دم زنم به دست عسس می‌دهد مرا
۲
صیّاد را چو نالة زارم اثر کند
از قید دام سر به قفس می‌دهد مرا
۳
شان و شکوه عهد سلیمانیم گذشت
موری کنون به باد نفس می‌دهد مرا
۴
ناز زمانه بهر غمی تا به کی کشم
این جام آرزو همه کس می‌دهد مرا
۵
سیمرغ پر شکستة اوج قناعتم
گردون فریب بال مگس می‌دهد مرا
۶
من آن نیم که گرد پی کاروان خورم
گاهی فریب ناله جرس می‌دهد مرا
۷
فیّاض اگر عنان نکشم طبع شوخ من
چون شعله سر به خار و به خس می‌دهد مرا
نظرات