قاسم انوار

شمارهٔ ۳۴۷

از خم صفا باده چون قند بیارید

بانغمه نوروز و نهاوند بیارید

هر چند که بس نادر و نایاب و عزیزست

ای ساده دلان،یک دل خرسند بیارید

توت،ارچه لطیفست،ولی موجب صفراست

آلوی بخارا ز سمرقند بیارید

دردست داوی دل بیچاره درویش

از پند مگویید ولی بند بیارید

والله و یمین الله!ما رو بتو داریم

از بهر قسم مصحف سوگند بیارید

در جام محبت نه خمارست و نه مستی

از چند مگویید،که هر چند بیارید

قاسم،می ابلیس همه حیله و زرقست

جامی می توحید خداوند بیارید