صابر همدانی

شمارهٔ ۲۷

۱

چون همدم اغیار منافق نتوان بود

دور از بر یاران موافق نتوان بود

۲

ز نهار ز دیدار بد اندیش بپرهیز

زیرا که بر این منظره شایق نتوان بود

۳

جز بر رخ معشوق که آیینهٔ عشق است

دل شیفته و مایل عاشق نتوان بود

۴

با سیرت بد، فایده ی صورت خوش چیست؟

مانند گل سرخ شقایق نتوان بود

۵

عذرا روشی تا نبرد دین و دل از کس

آگه خبر از حالت وامق نتوان بود

۶

از صدق و صفا هیچ نکوتر عملی نیست

هر چند زمانی است که صادق نتوان بود

۷

بر خلق خدا ظلم روا می نتوان داشت

هم مسلک یک سلسله سارق نتوان بود

۸

آنانکه بسر منزل مقصود رسیدند

گفتند که پا بست علایق نتوان بود

۹

از (صابر) دلخسته بگوئید بیاران

صامت بنشینید که ناطق نتوان بود