مجد همگر
شمارهٔ ۵۳۶
۱
تا چند جفای این غم آباد کشم
و آزار ز هر بنده و آزاد کشم
۲
گوئی شدم آفریده تا مدت عمر
از هر که شد آفریده بیداد کشم
نظرات