همام تبریزی
شمارهٔ ۵۵
۱
بادا چو کمان قامت اعدای تو کوز
پیچیده در او غم فراوان چون توز
۲
بر دشمن ناقصت مضاعف بادا
اندوه تو بر دلم ز مکر مهموز
نظرات
کاربر سیستمی