
همام تبریزی
شمارهٔ ۶۱
۱
میآمد و بر گلش پریشان سنبل
بر چهره عرق نشسته چون بر گل مل
۲
بر عارض همچو گل روان کرده گلاب
وز نازکیش آب شده لاله و گل
نظرات
کاربر سیستمی