اقبال لاهوری
بخش ۱۱۰ - فروغ او به بزم باغ و راغ است
۱
فروغ او به بزم باغ و راغ است
گل از صهبای او روشن ایاغ است
۲
شب کس در جهان تاریک نگذاشت
که در هر دل ز داغ او چراغ است
نظرات