اقبال لاهوری
بخش ۲۴۳ - دلیل منزل شوقم به دامنم آویز
۱
دلیل منزل شوقم به دامنم آویز
شرر ز آتش نابم به خاک خویش آمیز
۲
عروس لاله برون آمد از سراچه ناز
بیا که جان تو سوزم ز حرف شوق‌انگیز
۳
به هر زمانه به اسلوب تازه می‌گویند
حکایت غم فرهاد و عشرت پرویز
۴
اگرچه زادهٔ هندم فروغ چشم من است۔
ز خاک پاک بخارا و کابل و تبریز
نظرات