اقبال لاهوری
بخش ۲۷۹ - شعرا
برونینگ:
۲
بی پشت بود بادهٔ سر جوش زندگی
آب خضر بگیرم و در ساغر افکنم
بایرن:
۴
از منت خضر نتوان کرد سینه داغ
آب از جگر بگیرم و در ساغر افکنم
غالب:
۶
«تا باده تلخ تر شود و سینه ریش تر
بگدازم آبگینه و در ساغر افکنم»
رومی:
۸
آمیزشی کجا گهر پاک او کجا
از تاک باده گیرم و در ساغر افکنم
تصاویر و صوت
نظرات