جویای تبریزی
شمارهٔ ۷۰۹
۱
روم از خویشتن دنبال دلدار
مگر یابم خبر از حال دلدار
۲
رود ناچار عمر هر که بگذشت
نرفتن کی توان دنبال دلدار
۳
به رنگ بوی در گل از لطافت
بود تن در قبای آل دلدار
۴
ز چشمم گریه نقش مردمک شست
نشیند تا به جایش خال دلدار
۵
چو داغش سکه بر اقلیم دل زد
بود تن ملک و جانم مال دلدار
۶
فتادم با وجود ضعف جویا
به رنگ سایه در دنبال دلدار
نظرات