کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۴۳ - وله ایضا
۱
ای کریمی که گاه فیض نوال
رشح کلکت معلّم ابرست
۲
از عطای تو نیمه یی برسید
وان دگر نیمه هم بران کبرست
۳
همچو ایمان برات انعامت
نیمه یی شکر و نیمه یی صبرست
۴
اینچنین منکرست که این وجه است
من بدیدم علاج آن جبرست
نظرات