کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۳۴۹
۱
پیوسته دلم میل بسوی تو کند
نیک و بد خود به آرزوی تو کند
۲
و آنجا که رخت با گل رعنا کو شد
رنگ رخ من پشتی روی تو کند
نظرات