کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۵۵۶
۱
زلف تو که می برد بآسانی دل
من خیره بدادمش بنادانی دل
۲
بر روی توش دوش پریشان دیدم
بگذاشتم آنجا ز پریشانی دل
نظرات