خاقانی
شمارهٔ ۹۳
۱
چو خاک سیه را دهی آب روشن
به سالی گلی بردهد بوستانت
۲
منم خاک تو گر دهی آب لطفم
دهم صد گل شکر در یک زمانت
نظرات