شما اینجا هستید :
خیام

خیام

رباعی شمارهٔ ۹۳

۱

هرگز دل من ز علم محروم نشد

کم ماند ز اسرار که معلوم نشد

۲

هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز

معلومم شد که هیچ معلوم نشد

تصاویر و صوت

نسخهٔ چاپی و مصور رباعیات خیام - تصحیح فروغی، تصاویر محمد تجویدی، خط جواد شریفی - امیرکبیر - ۱۳۵۴ » تصویر 51
داوود ملک زاده :
زهرا بهمنی :
نازنین بازیان :
علی قلندری :

نظرات

user_image
نگین شکروی
۱۳۸۸/۰۹/۰۹ - ۱۴:۰۵:۴۸
برخی این رباعی را منسوب به امام فخررازی می دانند
user_image
وحید
۱۳۸۹/۰۴/۳۱ - ۰۷:۰۲:۵۰
فکر کنم که مصرع آخر به این صورت است: معلوم شدم که هیچ معلوم نشدالبته جایی نخواندم. فقط به این صورت شنیده ام.
پاسخ: با تشکر، تصحیح فروغی مطابق متن است، تغییری اعمال نشد.
user_image
سعید قبله مرکید
۱۳۹۲/۰۱/۱۱ - ۰۶:۳۰:۴۹
مفهوم این رباعی بسیار نزدیک به یکی از آثار منتسب به ابن سینا می باشد:دل گرچه در این بادیه بسیار شتافتیک موی ندانست ولی موی شکافتاندر دل من هزارخورشید بتافتآخر به کمال ذره‌ای راه نیافت
user_image
امیرخان صبوری
۱۳۹۳/۰۲/۲۵ - ۰۷:۲۶:۴۸
خیال شاعردرشعراست
user_image
س ش
۱۳۹۴/۰۴/۳۰ - ۱۹:۱۸:۰۰
مصرع آخر به این شکل بایستی می آمده باشد:معلوم شد آنکه هیچ معلوم نشد!
user_image
س ش
۱۳۹۴/۰۴/۳۰ - ۱۹:۱۹:۱۵
معلوم شد آنکه هیچ معلوم نشد!
user_image
س ش
۱۳۹۴/۰۴/۳۰ - ۱۹:۲۶:۰۶
Pliny فیلسوف سده 6 پیش از میلاد در یونان می گفت:" تبها یک چیز است که بشکل مطلق و معلوم در عالم وجود دارد و آن اینستکه هیچ چیزی مطلق نیست!"این دو بیتی که ظاهرآ متعلق به خیام نبوده همین طرز فکر را بیان می کند...
user_image
محمد تقی خالقی
۱۳۹۴/۰۷/۲۰ - ۰۱:۱۳:۴۷
یعنی اینکه عقل انسانها توانائی درک حقایق عالم را ندارد گرچه در تمام عمر به صورت شبانه روزی هم زحمت بکشند و از علمای عصر وزمان خویش هم باشند باز هم چیزی از علم ندانسته اند.
user_image
amor
۱۳۹۵/۰۴/۱۲ - ۰۹:۵۱:۲۵
پایان سفرم ز نه چنان دور پیداست اکنونباورم بدار ز راستی و هستی……..در این دیار نا خواسته سفر کرده خویش چنین شد که می توانست نتواند بشد که شد…….من بودن خویش را هر روز ز ره دیروز جدا کردم سفرم را در ره جدید هر روز دوباره دنبال کردم…………همه عمر در اندیشه جستن و پیدا کردن ره شدزه ابتدا ره ناشناخته بود و انگاه آشگار تر شد———————چه بی فایده بود راستی در این دیار هستیسفری بود پر ز عشق و مستی و هستی0 ————-حال که پایان سفرم ز نه چنان دور پیداست اکنونباورم بدار که هروز روز تازه ای بود ز دیروز…Amor…
user_image
افسردگان سرا
۱۳۹۶/۰۴/۱۶ - ۱۹:۳۷:۰۵
سلطان فردانیتک"مطالب ذیل تنها یک تحلیل و فرضیه از این کمترین است":اگر سوالی را نصف و نیمه بپرسیم آیا می توان به
پاسخ کاملی دست یافت !?البته خیرهنگامیکه سوال ناقص باشد می باید منتظر جوابی ناقص و یا حجم زمان کاملی برای تفهمیم سوال و سپس
پاسخ مورد نظر بودمثال؛کجاست !?!!?کتاب کجاست !?!!?کتاب فارسی من کجاست ?!
user_image
مهرداد پارسا
۱۳۹۷/۰۹/۱۹ - ۰۱:۵۶:۱۱
برای زیبایی وزنی بهتر است که مصرع آخر این گونه باشد:معلوم شدم که هیچ معلوم نشدخود شاعر هم اگر فرصت اصلاح پیدا می کرد بی شک همین کار را می کرد. البته در بیشتر موارد شعر در اثر گردش در زبان عامه مردم تغییر شکل ممکن است بدهد، و خود شاعر آن را درست بیان کرده باشد.
user_image
کوراس
۱۳۹۹/۰۱/۲۳ - ۱۹:۲۱:۵۰
با درود،این رباعی داره میگه هرگز از تلاش در علم محروم نشدم و اسرار کمی ماند که
پاسخ انها اشکار شود. و خیام در سن 72،سالگی بوده و میگه 72 سال شبانه روز کنکاش کردم و در نهایت تازه فهمیدم که هیچ چیز نفهمبدم
user_image
احمد نیکو
۱۳۹۹/۰۲/۳۱ - ۰۴:۰۸:۰۷
دررباعیات منسوب به خیام بخش دوم (پارسی ویکی) این رباعی به ابوعلی سینا نسبت داده شده است. در صورتیکه ابوعلی سینا در سن 57 سالگی در همدان از دنیا رفته است (فخر رازی هم در سن 62 سالگی در هرات از دنیا رفته است).در صورتیکه خیام در سن 83 سالگی در نیشابور از دنیا رفته است.
user_image
محسن
۱۳۹۹/۰۷/۲۴ - ۰۶:۵۹:۱۰
روزتان شاد،سقراط فیلسوف یونانی هم جمله ای دارد به این شکل : می دانم که هیچ نمی دانم
user_image
کابِر
۱۴۰۰/۰۷/۰۲ - ۱۵:۱۸:۵۳
خیام رو که زیاد مرور کنیم متوجه میشیم کدام رباعی مال خودش نیست...لهجه ش رو میشناسه آدم...مثل شاهنامه که بعد از اتمامش به ملحقات میرسیم متوجه میشیم احتمالاً ملحقات قلم فردوسی نیست
user_image
مازیار پارسا
۱۴۰۰/۰۸/۱۴ - ۱۵:۰۷:۰۲
خوانش و دکلمه رباعیات خیام با صدای بسیار زیبای کیکاووس یاکیده در ویدئوی یوتیوب زیر: پیوند به وبگاه بیرونی
user_image
حبیب شاکر
۱۴۰۱/۰۴/۲۳ - ۱۳:۵۴:۲۱
باسلام  مصرع دوم با مصرع چهارم در تضاد است و نا متناسب.
user_image
حبیب شاکر
۱۴۰۱/۰۴/۲۵ - ۱۵:۲۱:۲۳
سلام بر همراهان گل  اقطار جهان به وسع خود گردیدم   با سمع و بصر دیدم و بشنیدم  با صد یل ملک معرفت چرخیدم بر وسعت نادانی خود خندیدم سپاس از یاران    
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۱/۰۵/۰۵ - ۰۴:۳۰:۴۰
متن صحیح رباعی : هرگز دل من ز علم محروم نشد کم ماند ز اسرار که مفهوم نشد هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز معلومم شد که هیچ معلوم نشد
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۲/۱۲/۲۴ - ۱۲:۰۳:۲۱
گفتم که دلم ز علم محروم نشد کم بود ز اسرار که مفهوم نشد اکنون که همی بنگرم از روی خرد عمرم بگذشت هیچ معلوم نشد